Tekst powstał specjalnie dla Małgorzaty Pieńkowskiej. Na zamówienie Narodowego Centrum Kultury, które jest producentem spektaklu. Napisała go młoda dramatopisarka Anna Wakulik.
Inspiracją do sztuki były biografie matek Powstańców Warszawskich (m.in. Zofii Rodowiczowej). Według Małgorzaty Pieńkowskiej "Zofia" to tekst dedykowany polskim kobietom, skazywanym przez historię na samotność i załobę.
W ujęciu Małgorzaty Pieńkowskiej na pierwszym planie jest historia o utracie. Tytułowa Zofia straciła męża, dwóch synów, właściwie wszytko, co stracić mogła.
Zofia to obraz wstrząsający, próba pokazania tego, czego nie da się odpowiednio nazwać. Cała postać została zbudowana na minimalizmie, a jednocześnie Pieńkowska intryguje swą grą, wciąga i zmusza do refleksji.
W jednej z końcowych scen dramatu Zofia pyta: "Historio, odpowiedz mi, czy to było życie przeżyte z sensem, czy zmarnowane?" Na to pytanie chyba nie znajdziemy odpowiedzi.
Napisz komentarz
Komentarze