Chat GPT ocenia posłankę lewicy? Mazurek nie może się doprosić prostej odpowiedzi.

Pytanie brzmiało tak:

Zanalizuj wywiad Roberta Mazurka z posłanką lewicy Pauliną Matysiak pod kątem unikania odpowiedzi na proste pytania. tekst w załączniku: (wideo poniżej)

Chat odpowiedział:

Wywiad Roberta Mazurka z posłanką Pauliną Matysiak obfituje w sytuacje, w których polityk unika jasnych odpowiedzi na pytania. Oto kilka głównych spostrzeżeń:

1. Unikanie odpowiedzi na proste pytania

• W przypadku pytania, czy Donald Tusk chroni TVN, posłanka kluczy, odpowiadając ogólnikami o "intencjach" i zmianach politycznych, zamiast udzielić jednoznacznej odpowiedzi.
• Gdy pada pytanie, czy Adrian Zandberg powinien kandydować na prezydenta, posłanka unika jednoznacznego „tak” lub „nie”, zasłaniając się decyzjami partyjnymi i w końcu stwierdzając, że Zandberg „chyba nie będzie miał wyjścia”.

2. Próby zmiany tematu

• W trakcie rozmowy o TVN, zamiast odnieść się do kwestii ochrony mediów, Matysiak zmienia temat, podnosząc wątek Daniela Obajtka i sprzedaży TVN-u.
• W rozmowie o prezydenckich ambicjach Adriana Zandberga często wraca do kwestii „ławki medialnej” czy decyzji organów partyjnych, co odsuwa uwagę od istoty pytania.

3. Brak jasnych deklaracji

• Na pytanie, czy popiera Adriana Zandberga jako kandydata, posłanka ostatecznie przyznaje, że zagłosowałaby na niego, ale dopiero po dłuższym nacisku dziennikarza.
• W sprawie Jolanty Brzeskiej Matysiak mówi ogólnikowo o „potrzebie wyjaśnienia sprawy” i „zaniedbaniach w śledztwie”, ale nie odnosi się do pytania o brak działań ze strony Lewicy.

4. Zasłanianie się złożonością tematów

• Posłanka wielokrotnie powtarza, że tematy są skomplikowane i wymagają dalszej analizy, np. w sprawie zarzutów wobec firmy Nevac czy ochrony mediów. Nie oferuje jednak konkretnych informacji ani jednoznacznych opinii.

5. Wykorzystanie czasu na autopromocję

• Matysiak wielokrotnie wraca do kwestii swoich działań w Sejmie, zwoływania posiedzeń czy inicjatyw, unikając bezpośrednich odpowiedzi na pytania prowadzącego.

Podsumowując, wywiad ten jest przykładem rozmowy, w której polityk stosuje techniki unikania odpowiedzi poprzez dygresje, ogólniki i przesuwanie akcentu na inne kwestie. Taka strategia może być postrzegana jako próba uniknięcia kontrowersji, ale w kontekście rozmowy z dociekliwym dziennikarzem, jak Robert Mazurek, uwydatnia brak konkretów i unikanie jednoznacznych stanowisk.