Stoi na stacji lokomotywa
Stoi, rdzewieje i rdza z niej spływa
To nie oliwa?
Milczy, nie sapie, wcale nie dmucha.
Próżno byś żaru w jej brzuchu szukał
Och - jaka stara
Uch - jaka piękna
Puff - jaka szkoda
Nikt nie pamięta
Już ledwo dycha, już ledwo zipie
Nikt pożywnego węgla nie sypie.
Wagony od nie poodczepiali
Stoi bezczynnie, sama w oddali...
______________
Tak przerabiając wiersz Juliana Tuwima można by parafrazować los zabytkowej lokomotywy stojącej na bocznicy w nyskim PKP i rdzewiejącej...
Podziel się
Oceń
Napisz komentarz
Komentarze
Aktualnie nie ma żadnych komentarzy. Bądź pierwszy, dodaj swój komentarz.
Napisz komentarz
Komentarze